Kong Hans (1483–1513) lét prege rhinske gylden til betaling for tyske leigesoldatar. Biletet viser ein Bergens-gylden frå rundt 1497.  

For å møte eit aukande behov for betalingsmiddel til internasjonale betalingar begynte ei rekkje land å utferde større sølvmyntar. Vi fekk myntar som engelske skillingar, franske gros tournois og tyske groschen. 

Gullførekomstar i Afrika og Ungarn danna grunnlag for utmynting av gullmyntar i Italia (Venezia (dukat), Firenze (florin), Genova (genovino)). I Frankrike fekk vi ecu d'or og i England nobel og sovereign. Etter kvart blei også gullmyntane utsette for myntdegradering ved at gullinnhaldet blei redusert. Rhinske kurfyrstar prega frå 1385 gullmyntar kjende som rhinske gylden. Desse blei òg gjenstand for myntdegradering med lågare finvekt, men blei likevel ein internasjonal standardmynt som fann vegen til Danmark og Noreg. Den norske Bergens-gyldenen, som var nokså lik kong Hans’ danske rhinske gylden, blir datert til rundt 1497.